پله های مسجد!

.

.

وبلاگ شخصی محمود عنایتی،دانشجوی کارشناسی فیزیک دانشگاه قم
ایمیل مدیر : mahmooden68@yahoo.com

» بهمن 1393
» مهر 1393
» بهمن 1391
» دی 1391
» آذر 1391
» آبان 1391
» مهر 1391
» شهريور 1391
» مرداد 1391
» تير 1391
» خرداد 1391
» ارديبهشت 1391
» فروردين 1391


خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 2
بازدید دیروز : 7
بازدید هفته : 9
بازدید ماه : 144
بازدید کل : 1844
تعداد مطالب : 72
تعداد نظرات : 98
تعداد آنلاین : 1

حدیث

RSS
پله های مسجد!
نویسنده محمود عنایتی تاریخ ارسال سه شنبه 26 ارديبهشت 1391 در ساعت 10:5

از دیدگاه انسان شناسی سانتی مانتالیسم!!! انسان باید همیشه در حال بالا رفتن از پله های روبرویش باشد و از سعود هراسی به دل راه ندهد!!!(وجدانن روانشناسی هم خیلی رشته ی مزخرفیه ها! نه؟!!!)

نمیدونم تا حالا IGI بازی کردید یا نه ولی اگه بازی کرده باشید میدونید که اولش یه نردبون بلند داره که باید ازش بری بالا و  اون یارو رو بکشی و...

قضیه از اینجا شروع شد که از ترم دومی که ما قدم بر عرصه ی پیچیده ی علم و دانش گذاشتیم و وارد دانشگاه شدیم،مسجد دانشگاه افتتاح شد.(حالا بماند که اولش خواهران رو راه نمیدادن و ما هم به نشونه ی اعتراض نمی رفتیم توش نماز بخونیم!).

روی دیوار مسجد،یه نردبون بلند برای رفتن به پشت بوم نصب کردن،که از همون اول توجه مارو جلب کرد و مارو یاد دوران جوانی و بازی IGI مینداخت و نمیشد که ما یه بار  از کنار این اثر هنری رد بشیم و به هم نگیم که "جوانی کجایی که یادت به خیر"!

بالاخره دیروز داشتیم از کنارش رد میشدیم که به دوستان گفتم که:

آقا دوران تحصیل ما رو به زوال میرود و ما هنوز اندر کف این نردبان مانده ایم؛نکنه که این دوران بگذرد و ما از فیض رفتن بر پشت بام مسجد دانشگاه که نماد مستحکم اسلام در این محیط سکولار است!!! محروم مانده باشیم که در این صورت خسر الدنیا و الآخرتیم!

بدین صورت بود که ما برای اعتلای فرهنگ حرکت، گسترش شادابی و نشاط و همچنین  رسیدن به خود باوری و کمال،شروع به بالا رفتن از پله های فوق الذکر کردیم و در آن لحظه بود که IGI را به معنای حقیقی کلمه حس کردیم؛به صورتی که وقتی به بالای نردبان رسیدیم میخواستیم یارو رو بکشیم که پیداش نکردیم!

آقا کل دانشگاه(از خواهران که عاشق شجاعت ما شده بودن تا برادران که به این فکر میکردن که چرا خودشون تا به حال این کار باحال رو تجربه نکردن) داشتن با بهت و حیرت به ما نگا میکردن.

دوستان گفتن که خب دیگه ما بسی متعالی شدیم و بریم پایین.ولی مگه میشد که آدم تا این جا بیاد و گنبد مسجد رو درک نکنه؟

البته نشد گنبد مسجد رو کاملا تا بالاش درک کنیم،چون به دلیل ترس از رسیدن حراست،کوله بار سفر را بسته و به مکان اولیه خود در زیر نردبان مذکور رهسپار شدیم.

                                     



نظرات شما عزیزان:

احمد
ساعت9:24---31 ارديبهشت 1391
یه مش رمضون(رحمت الله علیه)کم داره حالتو بگیره!!
(وسط نماز ظهر تو قنوت
مش رمضون در حال گفتن تکبیر یکهو یکی از بچه ها از مارای ممود رو انجام میده مش رمضون با میکروفون و صدای بالاتر از 20000دسیبل می فرمایند بچ چه ش شلوغ نکن !! بعد نماز هم از خجالتش در می اومد یادش بخیر تون دورون--زمون شا--)


داوود
ساعت21:24---27 ارديبهشت 1391
سلام
بشین درستو بخون پسر
دوباره اخر ترم گریه میکنیا


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





.:: ::.
عناوین آخرین مطالب بلاگ من



.:: Design By :